Vikulega viðtalið

 

Það er svo margt en ætli það sé ekki fyrst og fremst samfélagið og þær góðu minningar sem ég á þaðan. Við komum hópur af krökkum frá Vopnafirði fyrri veturinn og það var stórt skref fyrir mig að fara að heiman, aðeins 15 ára gömul en ég lauk seinasta skólaárinu í grunnskóla á Laugum, sambærilegt við 10. bekk í dag, aðrir sem komu frá Vopnafirði voru eldri en ég og á leið í framhaldsnám. En ég á margar góðar minningar, bæði meðal starfsfólks, kennara og auðvitað samnemenda.

 

Nú svo fékk ég fyrsta titilinn minn sem fegurðardrottning þegar ég var kosin Ungfrú Laugaskóli og næstu þar á eftir voru svo Ungfrú Ísland og Ungfrú Heimur.

Þannig að Laugar voru og eru eflaust enn, með puttann á púlsinum!

 

 

 

Já svo sannarlega. Það að fara að heiman og á heimavist á Laugum var gæfuspor fyrir mig eins og svo marga aðra. Maður þurfti að fullorðnast hratt og taka ábyrgð á sjálfum sér fyrir utan hvað þetta var skemmtilegur tími. Dvölin undirbjó mig vel undir næsta skref hjá mér sem var að fara utan í nám sem skiptinemi til Bandaríkjanna. 

 

Þess utan hafa nokkrar kynslóðir fjölskyldu minnar sótt nám á Laugar en Sigga amma mín fór í Hússtjórnarskólann, og þar næst Ása móðir mín, svo ég og síðast Sævar bróðir minn öll í framhaldsskólann á Laugum og eigum við öll góðar minningar þaðan, sem gleymast seint.